Algemeen

Osteopaten werken via de manuele geneeswijze en behandelen de gehele persoon, niet slechts die delen van het lichaam die klachten vertonen. Dit komt doordat problemen vaak hun oorsprong hebben in een ander deel van het lichaam. Het is dan ook mogelijk dat sommige mensen met exact dezelfde symptomen ieder een andere reden hebben om deze symptomen te ontwikkelen en een andere behandeling nodig hebben. Osteopathische behandelingen zijn dan ook nooit hetzelfde. Osteopaten zijn continu aan het (onder)zoeken naar de onderliggende oorzaken en deze te behandelen in plaats van de symptomen te bestrijden. De osteopaat zal bij iedere behandeling rekening houden met de belastbaarheid van het lichaam. Ogenschijnlijk werkt de osteopaat alleen aan de buitenkant van het lichaam. In werkelijkheid worden ook de diepere weefsels manueel (met de hand(en)) behandeld. De patiënt ervaart hierdoor vaak een gevoel van warmte, tinteling of prikkeling. Dit gebeurt dankzij de activatie van stroming van vloeistoffen. 

Hoe ziet de osteopaat het lichaam?

• De osteopaat onderscheidt in het lichaam drie bewegingssystemen, waarin bewuste en onbewuste bewegingen plaatsvinden;
• Pariëtale systeem: het bewegingsapparaat. Het systeem waarmee bij ons bewust voortbewegen, gevormd door botten, spieren, pezen, gewrichten; 
• Viscerale systeem: inwendige organen met hun ophangstructuren, zenuwen, bloedvaten en lymfestelsel in keel-, borst- en buikholte. De bewegingen zijn hier voornamelijk onbewust; 
• Craniosacrale systeem: schedel, wervelkanaalcomplex met zenuwvoorziening en vloeistofcairculatie.

Tussen de drie systemen is een voortdurende wisselwerking. De drie systemen zijn met elkaar verbonden door bindweefsel, bloedvaten, lymfevaten en zenuwen. Biologisch is de mens één geheel en alle afzonderlijke systemen beïnvloeden elkaar.